Wat gebeurt er als jouw hond gebeten wordt op een veld waar honden vrij mogen rondlopen? In een recente uitspraak van de rechtbank Amsterdam stond een bijtincident centraal tussen een Rottweiler en een kleinere hond. De eigenaar van de gebeten hond eist een schadevergoeding, terwijl de gedaagde zichzelf verdedigt door te wijzen op het gedrag van de andere hond en het feit dat het incident zich afspeelde op een losloopveld. In dit artikel lees je wie en waarom verantwoordelijk is voor de opgelopen schade ten gevolge van het bijtincident.

Wat is er gebeurd?

Eiser in deze zaak is eigenaar van een hond die lijkt op een kleine herdershond. De gedaagde in deze zaak is eigenaar van een Rottweiler.

Op 7 september 2023 liet de stiefdochter van eiser de hond van eiser uit. De hond werd uitgelaten op een losloopveld. Gedaagde liep ook op dit losloopveld met de Rottweiler. Op enig moment heeft de Rottweiler van gedaagde de hond van eiser gebeten.

De hond van eiser heeft hierbij verwondingen opgelopen. De hond is door de dierenarts gehecht. De hechtingen zijn later door de dierenarts verwijderd. Omdat er complicaties bij de genezing van de wond optraden, heeft er later nogmaals een dierenartsconsult plaatsgevonden. Eiser stelt gedaagde aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW en wenst de kosten die hij heeft gemaakt ten gevolge van het voorval te verhalen op de gedaagde.

Verweer van gedaagde

Gedaagde heeft het voorval bij haar aansprakelijkheidsverzekeraar gemeld. De verzekeraar laat gedaagde weten dat de schade niet wordt vergoed. Ook gedaagde heeft de schade niet vergoed en betwist dat zij de schade moet betalen. De gedaagde voert aan dat zij de schade niet hoeft te betalen omdat het voorval op een losloopveld is gebeurd waarbij beide honden los waren, dat de hond van eiser op het kind van gedaagde afrende en dat haar Rottweiler niet agressief is en nooit eerder iemand heeft gebeten.

Juridisch kader

De vraag is of gedaagde aansprakelijk is voor de schade die eiser heeft geleden. Volgens art. 6:179 BW is een bezitter van een dier aansprakelijk voor de door het dier aangerichte schade, tenzij geen sprake zou zijn geweest van een onrechtmatige daad als de bezitter controle had gehad over het gedrag van het dier. Een voorbeeld van deze uitzondering is als bijvoorbeeld een hond een inbreker aanvalt en de eigenaar zich kan beroepen op noodweer (zelfverdediging), wat zou kunnen gelden als hij de hond onder controle had.

Wat beslist de rechtbank?

De gedaagde heeft in deze zaak geen beroep gedaan op de uitzondering en er zijn ook geen redenen gevonden om aan te nemen dat deze uitzondering van toepassing zou zijn.

De partijen verschillen in deze zaak van mening over de specifieke omstandigheden van het voorval. Volgens eiser stond zijn stiefdochter al op het losloopveld, kwam gedaagde aangelopen en stormde de Rottweiler zonder aarzelen direct op de hond van eiser af. De hond van eiser zou hebben geprobeerd te vluchten, maar werd desondanks door de Rottweiler gebeten.

Volgens gedaagde stond zij met een andere vrouw te praten op het losloopveld, kwam de stiefdochter van eiser aanlopen en rende de hond van eiser af op de zoon van gedaagde. Haar zoon verstijfde en de Rottweiler ging op de hond van eiser af.

Het verweer van gedaagde komt erop neer dat zij aangeeft dat de Rottweiler niet schuldig is aan het voorval. Maar de vraag of de Rottweiler schuldig is, is niet van belang voor de vraag of gedaagde aansprakelijk is. Het gaat in het geval van art. 6:179 BW namelijk om risicoaansprakelijkheid. Voor de aansprakelijkheid is het genoeg dat de Rottweiler, door zijn eigen natuurlijke gedrag en kracht, de hond van eiser heeft verwond en daardoor schade heeft veroorzaakt. Daarvan is in dit geval sprake. De gedaagde is aansprakelijk voor de door eiser geleden schade.

Het feit dat het voorval plaatsvond op een veld waar honden los mogen lopen en beide honden losliepen, is niet voldoende om aan te nemen dat eiser ook gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de schade. Dit geldt ook voor de bewering van gedaagde dat de hond van eiser op haar zoontje zou zijn afgerend, wat door eiser is tegengesproken. Op zo’n veld mogen honden nu eenmaal vrij rondlopen, en zelfs als de hond van eiser naar het zoontje van de andere partij is gerend, betekent dat nog niet dat eiser schuld heeft aan de beet die daarna door de Rottweiler is toegebracht. Het argument van gedaagde dat eiser deels verantwoordelijk is voor het ontstaan van de schade, wordt afgewezen.

Wat wordt er wel en niet vergoed?

Eiser vordert onder andere schadeposten voor bestede tijd en affectieschade. Affectieschade is een schadevergoeding voor het verdriet en het leed dat iemand ervaart wanneer een dierbare ernstig gewond raakt of overlijdt door een ongeluk of een fout van een ander. Het gaat dus om de emotionele impact voor nabestaanden of direct betrokkenen. Eiser maakt echter niet voldoende concreet dat hij deze schade heeft geleden. Daarbij weegt de rechter ook mee dat eiser niet zelf bij het voorval aanwezig is geweest en het inmiddels weer goed gaat met de hond van eiser.

De door eiser gevorderde buitengerechtelijke incassokosten worden afgewezen. Eiser heeft namelijk niet voldoende duidelijk gemaakt dat hij echt extra kosten heeft gemaakt voor werk dat niet al gedekt wordt door de normale kosten van de rechtszaak.

De gedaagde moet de kosten van de dierenarts en de reiskosten die eiser ten gevolge van het voorval heeft moeten maken, betalen.