Verzekeraar Allianz besloot recentelijk om de whiplashachtige klachten die een Iraanse vluchteling sinds een verkeersongeval uit 2015 ervaart, toe te rekenen aan het vluchten uit Iran in 2002. De rechtbank Rotterdam ging op 28 april 2021 gelukkig niet mee met de creatieve redenering waarmee Allianz onder het causaal verband uit trachtte te komen. De uitspraak kunt u hier teruglezen.

Wat was er aan de hand?

Eiseres was op 9 juni 2015 betrokken bij een verkeersongeval. Zij stond in haar auto stil in de file toen zij met betrekkelijk lage snelheid van achteren werd aangereden door een andere auto. Verzekeraar Allianz heeft aansprakelijkheid voor het ongeval erkend, maar betwist het bestaan van de door eiseres gestelde klachten. Tevens betwist Allianz dat de door eiseres gestelde klachten het gevolg zijn van de aanrijding.

Klachten eiseres

Eiseres maakt in de periode na het ongeval melding van nek- en schouderpijn, hoofdpijn, pijn in de armen en rug, problemen met concentratie en geheugen en snelle vermoeidheid. Daarnaast heeft eiseres drie- tot vijfmaal per week een migraineaanval met misselijkheid.

Allianz stelt zich allereerst op het standpunt dat eiseres niet heeft aangetoond dat bovengenoemde klachten daadwerkelijk aanwezig zijn. De rechtbank overweegt dat de stelplicht en de bewijslast in dezen op eiseres liggen: eiseres dient te bewijzen dat de door haar gestelde klachten daadwerkelijk bestaan. De rechtbank overweegt dat aan het bewijs voor het bestaan van deze klachten geen al te hoge eisen worden gesteld, omdat de klachten moeilijk objectiveerbaar zijn. Voldoende is dat het bestaan van de – subjectief beleefde – klachten objectief kan worden vastgesteld. Daarvoor dienen de klachten reëel, niet ingebeeld, niet voorgewend en niet overdreven zijn. Het voorgaande komt erop neer dat de rechter er, op grond van de beschikbare medische informatie, van overtuigd moet zijn dat het gaat om klachten die de betrokkene daadwerkelijk heeft zonder dat hij of zij tracht de situatie ernstiger te doen overkomen dan deze is.

De rechtbank acht de conclusie dat de door eiseres gestelde klachten daadwerkelijk bestaan gerechtvaardigd. Deze rechtvaardiging is gebaseerd op de diverse medische stukken die eiseres heeft overlegd, en in het bijzonder de rapporten die zijn opgemaakt naar aanleiding van de op gezamenlijk verzoek van partijen uitgevoerde medische expertises. De rechtbank hecht in dit kader onder meer waarde aan het feit dat eiseres de door haar gestelde feiten steeds heeft benoemd in de contacten met diverse medisch specialisten (zoals de huisarts en de neuroloog). Ook hecht de rechtbank waarde aan het feit dat eiseres diverse behandelingen heeft ondergaan gericht op het verminderen van de door haar ervaren klachten. Derhalve is volgens de rechtbank sprake van een consistent, consequent en samenhangend patroon van klachten en kan worden aangenomen dat de door eiseres gestelde klachten daadwerkelijk bestaan.

Causaal verband tussen klachten en ongeval

Voorts betwist Allianz ook dat de klachten die eiseres ervaart in causaal verband staan tot het ongeval. Daartoe voert Allianz aan dat eiseres voor het ongeval al migraineaanvallen en nek- en schouderklachten ervoer. Ook stelt Allianz dat niet vaststaat dat de klachten door het ongeval veroorzaakt kunnen worden, omdat sprake was van een aanrijding met geringe impact. Verder wijst Allianz zelfs het feit dat eiseres in 2002(!) uit Iran is gevlucht en een echtscheiding in 2018 aan als alternatieve verklaringen voor de klachten van eiseres.

De rechtbank overweegt opnieuw dat de stelplicht en de bewijslast in dezen op eiseres liggen: eiseres dient te bewijzen dat de door haar gestelde klachten het gevolg zijn van het ongeval. Voorts overweegt de rechtbank dat aan dit bewijs geen al te hoge eisen mogen worden gesteld. Het ontbreken van een specifieke medische aantoonbare verklaring voor de klachten staat niet in de weg aan het oordeel dat het bewijs van het oorzakelijk verband geleverd is, en tot op zekere hoogte komt het voor risico van de aansprakelijke partij dat het slachtoffer van een verkeersongeval daardoor ook klachten kan ondervinden die zich slechts in beperkte mate lenen voor objectivering. Het bewijs van het oorzakelijk verband zal veelal geleverd zijn indien komt vast te staan dat het slachtoffer vóór het ongeval deze klachten niet had, de klachten op zich door het ongeval veroorzaakt kunnen worden en een alternatieve verklaring voor de klachten ontbreekt.

De rechtbank concludeert uit de door eiseres overlegde medische stukken dat haar klachten zijn begonnen na het ongeval en dat de klachten sindsdien aanwezig zijn geweest. Voor het ongeval was eiseres, zoals Allianz opwerpt, weliswaar bekend met migraineaanvallen, maar de frequentie van deze aanvallen is sinds het ongeval sterk toegenomen. Daarnaast was eiseres voor het ongeval nauwelijks bekend met (persisterende) nekklachten, terwijl zij een week na het ongeval plots de huisarts bezoekt in verband met een stekende pijn in haar nek die haar hoofd intrekt. Ook in de weken erna geeft eiseres consequent aan last te hebben van haar nek alsook een verminderde concentratie en een toegenomen hoofdpijnfrequentie van migraine. Het argument van Allianz dat eiseres voor het ongeval al last had van migraineaanvallen en nek- en schouderklachten, wordt dus van tafel geveegd door de rechtbank.

Ook het argument van Allianz dat niet vaststaat dat de klachten van eiseres door het ongeval veroorzaakt kunnen worden omdat sprake was van een aanrijding met geringe impact, wordt van tafel geveegd door de rechtbank. De rechtbank overweegt dat het feit dat sprake is geweest van een aanrijding met geringe impact niet zonder meer met zich meebrengt dat de klachten niet door het ongeval veroorzaakt kunnen worden. De rechtbank acht voldoende onderbouwd door eiseres dat haar klachten door het ongeval veroorzaakt kunnen worden, nu bij eiseres een whiplash is vastgesteld.

Tot slot heeft Allianz ook geen succes met haar verweer dat de klachten van eiseres tevens veroorzaakt kunnen zijn door het feit dat eiseres in 2002(!) uit Iran is gevlucht en een echtscheiding in 2018. De rechtbank acht dit namelijk onvoldoende om de duidelijke breuk in de gezondheidssituatie en het functioneren van eiseres te verklaren die blijkens de overgelegde medische informatie direct na het ongeval is ontstaan.

Conclusie

Ondanks het feit dat eiseres na een achterop aanrijding melding heeft gemaakt van (grotendeels) niet medisch objectiveerbare klachten, acht de rechtbank bewezen dat haar klachten daadwerkelijk bestaan. De rechtbank acht ook bewezen dat deze klachten in causaal verband staan tot het ongeval, ondanks de verwoede en creatieve pogingen van Allianz om het tegendeel aannemelijk te maken.